Shume situata limite, mes komicitetit me absurd dhe tragjedise me te pa kuptimte ne pak kohe mund te perjetosh ketu. Tani qe po shkruaj, jam ne barin e brendshem te Ministrise. Perveç faktit se nga “muhabetet” dhe fytyrat e njerezve apo vithet e femrave mund te jete nje nderthurrje mes barit te lagjes dhe atij luks-pordhe, natyrisht “vetem per familjare”, ne Bllok, dicka tjeter sot ishte surreale: hyj dhe, tymi i duhanit ne 30 m kuadrat si perde s’lejon shikim. Eci, arrij deri tek banaku i boshatisur dhe si ne gjysmegjum degjoj nje ze nga televizori idiot. Mendoj fillimisht se s’ka njeri, megjithate e zeza, bluja, domethene e erreta dipllomatike si mjegull bje ne horizontin e syve te mi dhe me lajmeron se lokali ka njerez. Kthej koken nga e djathta, nga “idioti” dhe nje numer dipllomatesh dhe ministroresh me koken ngritur lart, te perqendruar ndjekin levizjet e nje thike ne televizor qe pret rehtazi nje karrote. Po shohin te gjithe pa fjale nje program gatimi dhe mes tyre zeri i baristes komenton nikoqirllekçe c’ka sheh. Une shtanga. I drejtoj syte nga baristja qe me ze te ulet, si pa dashur te shqetesoj publikun-klient, duke tundur koken majtas djathtas “ç’fare do?” - me thote. Urdheroj kafene time te shkurter dhe ulem, gjithmone larg idiotit.
Mendova se teatri me kaq mbaroi, por vazhdojne te tjera zbavitje. Pushimi i drekes nisi dhe dalengadale lokali perjeton dyndje. Muhebetet rreth e rrotull behen pushtues. Difekti im i te degjuarit nje e me shume diskutime njekohesisht, me denon te vuaj akoma idiotesi, por kesaj rradhe jo prej ekranit bidimensional. Shkruaj dhe degjoj: tipet modelet dhe cilesite e celulareve te fundit, natyrisht dhe cmimet; thashetheme dipllomatike e gjykime pseudopolitike te lloit: Italia eshte ashtu, Amerika po te doje ben keshtu, kush e pyet ate apo kete etj, etj... Pastaj diskutimet e femrave mbi lokalet e nates me pare, kepucet apo moden, dhe veshi me kap “s’ka numrin tim” etj. Pastaj fjalet vesh me vesh peshperitur si “Ai, I Madhi, I Gjati apo i Shkurtri”, me kujtojne nje pjese te tille te jetes se shqiptareve, ate te censures dhe frikes se regjimit, por keshtu me duket banalisht akoma me tragjike.
Vazhdoj te shkruaj e kollitem. Tymi i duhanit eshte dominant, eshte lider, ose me sakte per te qene ne teme, me passaporte dipllomatike, por i shoqeruar terthoresisht prej passaportes shqiptare qe qendron ne baze.
Oo... ç’them dhe une, jam ne Ministri...Do ti them, drejtorit - nje prej drejtuesve se ketu eshte mbushur, jane e ndihen te gjithe drejtora –se e kam shok te ma prezantoje.
